Quedabamos na "Amaquía", lugar de xuntanza Caminhante e doutras identidades sendeiristas noutrora; había tempo que non "acampaba" para un pequeno almorzo "antes de" nun lugar idóneo no alto de Puxeiros para as saídas que enfían ata Porriño, Salvaterra, Salceda, Tui, Ourense, Portugal e demáis destinos en canto a pateadas máis ou menos lonxe... Non deixei de lembrar con agarimo que a derradeira vez que saín polos Montes de Vigo lucindo camiseta Caminhante, unha compañeira e máis eu fixemos parada de rigor en ruta automovilística de camiño ao punto de encontro; a nostalxia quixo que parásemos a facer retrospección e tomar un café nun lugar que fora xuntanza d@s Caminhantes en pleno Berbés, "As Almas Perdidas", e me dixen mentres nos sentabamos nesas cadeiras cheiñas de anécdotas e historias dos camiños que son cousas da vidiña..., hoxe aquí, mañán acolá..., lugares que nos unen e identifican, que falan de tempos pasados e presentes, de continuidades prósperas e de vínculos que se adaptan e aproximan nun significado común que segue a darnos vida pola que ben vale o esforzo de levantarse ben cediño nun sábado con ou sen alerta climatolóxica.
Después de infructuosos intentos...
